- حق الیقین
یقین داشتن به ماهیت چیزی که به جمیع حواس دریافته شده و هیچ شک و تردید در آن نباشد، در تصوف سومین مرحله از مراحل سه گانۀ سلوک، پس از علم الیقین و عین الیقین، برابر با شهود حق در مقام عین جمع
معنی حق الیقین - جستجوی لغت در جدول جو
- حق الیقین (حَقْ قُلْ یَ)
یکی از مراتب ثلاثۀ یقین، یعنی علم الیقین و عین الیقین و حق الیقین. خالص و واضح یقین. حضور. و صاحب کشاف اصطلاحات الفنون گوید: حق الیقین عبارت از فناء عبد است در حق علماً و شهوداً و حالاً نه علماً فقط پس هرگاه کسی مرگ را معترف و عالم باشد این علم الیقین است و هرگاه آنرا معاینه کند عین الیقین است و هرگاه آنرا بچشد حق الیقین است و گویند علم الیقین ظاهر شریعت است و عین الیقین اخلاص در شریعت است و حق الیقین مشاهده در شریعت است. و رجوع به تعریفات جرجانی شود
- حق الیقین
بی گمان شهود حق است در مقام عین، جمع و اگر چه علمای دین و عارفان معرف حق الیقین در فظیلت عفو و منقبت احسان مبالغه ها نموده اند